عرض کامل – وب دنیا

پوشاک بدن انسان را از آب و هوا و ديگر مخاطرات موجود در طبيعت حفظ مي‌کند. همچنين پوشاک مي‌توانند براي راحتي، حجب و حيا و نيز براي ايمني مورد استفاده قرار گيرند. همچنين مي‌توانند نشان دهده? باورهاي مذهبي، فرهنگي و ديگر معاني اجتماعي باشند. امروزه و در قرن ۲۱ استفاده از پوشاک بيشتر به خاطر پيروي از مد و شيک‌پوشي است تا به خاطر راحتي و ديگر استفاده‌هاي آن.

وظيفه اصلي پوشاک حفاظت از بدن انسان در برابر خطرات احتمالي در محيط مانند:آب و هوا (مانند نور شديد آفتاب، سرما و گرماي بيش از اندازه و بارش برف و باران)، حشرات، مواد شيميايي زيان آور، سلاح و سايش با مواد زبر و آسيب‌رسان و ساير خطرها است. پوشاک در برابر بسياري از مخاطرات که ممکن است بدن برهنه انسان را زخمي کند، محافظت مي‌کند. در پاره‌اي از موارد پوشاک محيط را از فردي که پوشاک را پوشيده حفاظت مي‌کند (مانند پوشاک ضد عفوني شده? محافظ در اتاق عمل و محيط‌هاي پزشکي).

انسان‌ها هميشه در حال طراحي کردن پوشاک نوين براي مشکلات عملي خود هستند و ديگر فرق بين پوشاک و وسايل حفاظتي به شکل آشکار مشخص نيست. در اين باره مي‌توان به پوشاکي مانند پوشاک فضانوردي، پوشاک زرهي، پوشاک غواصي، مايو، پوشاک حفاظت کننده در مقابل نيش زنبور، لباس چرمي موتورسواري و لباس‌هاي محافظ اشاره کرد.

همچنين مردم بدن‌هايشان را به وسيله عطر، لوازم آرايش و مدل دادن به موهاي سر، صورت و بدنشان پيراسته مي‌کنند. آنها همچنين بدنشان را به وسيله کارهايي مثل خالکوبي و جاي زخم و ديگر کارها علامت‌گذاري مي‌کنند. اين کارها ممکن است نشانه‌اي از پوشاک باشند اما پوشاکي به وجود نيامده‌است.

در طول تاريخ بسياري از جوامع به طور کامل يا تاقسمتي طرفدار برهنگي بوده‌اند که اين يک هنجار فرهنگي به حساب مي‌آمد. در دنياي امروز در بيشتر فرهنگ‌ها رفت و آمد در مکان‌هاي همگاني بدون پوشاک يک هنجار شکني و غيرقابل قبول است. لباسهاي اوليه از پوست حيوانات تهيه مي‌شدند. لباس مردم عهد باستان بسيار گشاد بود. در قرون وسطي مردم فقير لباسهاي ساده‌اي برتن مي‌کردند اما ثروتمندان از لباسهاي دوخته شده از حرير و ابريشم مرغوب شرق استفاده مي‌کردند. مثلا ملکه اليزابت اول، سمبل مد در دوران خود بود. گفته مي‌شود وي هنگام مرگ خود بيش از ۳۰۰۰ دست لباس داشت.

لباس، هوای مجاور پوست را محبوس می کند و از این راه ضخامت ناحیۀ اختصاصی هوا در مجاورت پوست را افزایش و جریان هوا را کاهش می دهد. در نتیجه میزان دفع حرارت از بدن بوسیلۀ هدایت شدیداً کاهش می یابد. لباس های معمولی میزان دفع حرارت را به حدود نصف حالت عریان کاهش می دهند. برای لباس های مخصوص مناطق قطبی این نسبت به یک ششم می رسد.